Sunday 18 December 2011

puisi / 123

Patutkah Aku Lari.

Malam ini kaki hujan memijak perut bumi,
Malam jadi bersih dengan suara hujan-hujan.
Sekali-sekala ku ke bilik lantas ke depan menonton tv.
Lalu terus ke bilik saja.

Hujan mulai tumpul taringnya,
Tapi malam masih muda.
Aku masih mudah.
Mudah lupa segalanya.

Kali ini aku tidak sedar aku lupa akan banyak hal.
Kuda-kuda ku hampir hanyut di usia muda ini.
Kerana masalah di pentas bumi.
Bukan mudah untuk orang muda wahai kawan.

Aku habiskan persoalan ku hujan bakal berhenti tiba subuh nanti.
Itu saja jawapan mudahku.
Tapi permasalahanku bukan mudah seperti itu.
Dan jika takdir itu pudar aku pasrah kawan.

Aku beginilah dalam puisi kosongku.
Susah untuk mengolah masalahku.
Kerana aku jenis menyimpan.
Mungkin sudah jemu dengan kata-kata ikhlas-jelik

Dan saat aku ingin putus dari titik puisi.
Masalah sedikit sudah kelam.
kerana kata-kata sudah hilang
Perasaan juga mula di-edit.

No comments:

Post a Comment